"Obca" Diana Gabaldon

Miłość silniejsza niż czas.

Akcja tej sugestywnej powieści, pełnej zwrotów i zaskakujących zdarzeń, rozpoczyna się w roku 1945. Claire Randall, jeszcze niedawno wojenna pielęgniarka, spędza wakacje w Szkocji. Dotknąwszy starego kamienia, nieoczekiwanie... przenosi się w przeszłość. Trafia w niespokojne czasy, znaczone wojną domową, przesądami i szaleństwem czarów. Nie ma pojęcia, jak odnaleźć się w roku 1743. I nie wie, że w nowym i niezrozumiałym świecie czeka miłość jej życia: Jamie, z którym los połączy ją na dobre i na złe.

Portret wspaniałej, silnej kobiety, niezapomniana love story i kapitalnie odmalowana rzeczywistość zachwyci miłośników przygód, romansów i powieści historycznych. Nic dziwnego, że książki Diany Gabaldon przetłumaczono na 19 języków i wydano w 23 krajach!! ~ czemu mnie to nie dziwi?!

Pierwsze słowa niniejszego tekstu brzmią: O matko! Zakochałam się w tej książce! Diana Gabaldon - autorka, która od niedawna jest na mojej liście the best. Książkę, która ma 700 stron przeczytałam w półtora dnia. Dla mnie to zaskoczenie, biorąc pod uwagę, że czcionka nie należy do tych przyjemnie średnich. Czytałam i czytałam, oderwać się nie mogłam. Nie musiałam jeść, pić i oddychać... Coś wspaniałego. Dawno nie jarałam się tak powieścią. Pierwszy tom sagi Gabaldon wciągnął mnie bez reszty. Pamiętam, że kilka dobrych lat temu tak zafascynował mnie świat sagi Ludzie lodu. Teraz było podobnie, tyle, że przepadłam totalnie. Chcę więcej. Muszę więcej. Uzależniłam się od tej treści i wiem, że niebawem ponownie przeczytam Obcą, bo jest fenomenalna!

Główną postacią, jak i narratorką całej historii jest Claire, która przenosi się dwieście lat wstecz zostawiając w swoich obecnych czasach męża Franka. Claire przenosi się do osiemnastowiecznej Szkocji (ach Szkocja). I tutaj przechodzę od razu świetnych opisów widoków, odzień, obyczajów, gwary itp. Autorka tak wszystko zobrazowała czytelnikowi, że temu bardzo łatwo wczuć się w panujący w powieści klimat. Zupełnie jakby czynnie brał udział w wydarzeniach mających miejsce w książce. Uwielbiam Gabaldon za jej styl, wyobraźnię i ten twór. Należy również wspomnieć o dość sporej ilości opisów aktów seksualnych, aczkolwiek nie mam im zupełnie nic do zarzucenia!

Ognistowłosy Jamie *_*
Źródło: Tumblr

I jeszcze niezwykle czarująca kreacja bohaterów... No palce lizać! Każda z postaci - co do jednej - jest rewelacyjnie stworzona. Począwszy od jej rysunku, aż do charakternej osobowości. Oczywiście nikogo, kto czytał tę książkę (moje drogie Panie, puszczam do Was oko), nie zdziwi, że upatrzyłam sobie równie ognistowłosego jak i ognisto temperamentnego Jamiego. Szkot z krwi i kości! Ale i sama Claire zaskarbiła sobie moją sympatię. Często bywa tak, że główne bohaterki są mniej lub bardziej irytujące. Claire ani razu nie okazała się postacią, która wzbudziłaby we mnie niesmak bądź złość. Za to Randall, to jest dopiero parszywa gnida!

Podróże w czasie - ten wątek jest kluczowy, ale niespecjalnie rozwinięty. Ot co, przeniosła się kobieta w czasie i w zasadzie tyle. Jeden przeskok, ale za to jaki! Nie mam nic przeciwko temu, że w tym tomie nie jest to aż tak szalenie ważne. Najważniejsza jest przygoda, a ta jest zacna i rozwinięta przez autorkę diabelnie dobrze. Tak dobrze, że przez cały czas treść trzyma nas w napięciu. Nas... No mnie na pewno! A jak sami wiecie (albo i nie), ja jestem wybrednym czytelnikiem i jeśli mi się coś nie spodoba to ameno. Odkładam, psioczę i już nie wracam do książki. Nawet żeby ją skończyć. Kiedy zagłębiłam się w powieść Diany, to po prostu stwierdziłam, że tak zacnej historycznej książki dawno nie czytałam. Może książka trafiła na odpowiedni moment i właśnie tego mi było trzeba? Nie wiem. Wiem jednak, że się w niej zakochałam!

Cudny opening serialu: