"Dziewczyna, która chciała zbyt wiele" Jennifer Echols

Tytuł: Dziewczyna, która chciała zbyt wiele
  Autor: Jennifer Echols
 Liczba stron: 303
ISBN: 978-83-7686-154-8
Wydawnictwo: Jaguar
Rok wydania: 2012

"Wszystko, czego pragnie Meg, to uciec. Uciec z rodzinnego miasteczka. Uciec ze szkoły. Uciec od przywiązanych do skrajnie nudnego życia rodziców. To dlatego pewnego dnia posuwa się za daleko. Łamie prawo i zostaje nakryta przez policję.

 John ma dziewiętnaście lat. Był najlepszym uczniem w szkole. Mógł iść do collage’u. A jednak zdecydował się zostać. Przestrzegać prawa. Służyć i chronić. To dlatego nie potrafi spojrzeć przez palce na wybryk Meg i postanawia dać dziewczynie nauczkę, której szybko nie zapomni.

 Zbuntowana nastolatka i młody policjant. Ona wyśmiewa jego zasady. On krytykuje jej rebelianckie zapędy. Doprowadzają się do szału. Testują swoje granice. Aż, któregoś dnia, posuwają się za daleko." - opis wydawnictwa.

    Każdy z nas ma jakieś problemy i sekrety, które skrywa głęboko w sobie. Smutki, którymi nie chce się dzielić z innymi i dlatego przywdziewa na siebie maskę bezinteresowności, beztroskości bądź też zupełnie wycofuje się w kąt. Przychodzi wtedy myśl "po co obarczać kogoś naszymi problemami, skoro pewnie nikogo one nie obchodzą? Pocierpię sobie więc w samotności." Takie myślenie można uważać za niemądre, bo przecież kiedy nie mówimy o problemach/troskach/cierpieniu tylko udajemy, że wszystko w porządku, one w nas są...rosną w siłę i w końcu uderzą z taką mocą, że naprawdę zaboli...

    Książka z pozoru jest opowieścią o zbuntowanej nastolatce, która ma gdzieś prawo i nakazy. Robi co chce i kiedy chce nie zważając na konsekwencje z jej czynów płynące. Kiedy przeczytałam opis, sądziłam właśnie, że to kolejna książka dla nastolatków. Natomiast kiedy zaczęłam czytać książkę utwierdziłam się w przekonaniu, że to opowiastka o rozkapryszonej i płytkiej dziewczynie. Jednak się pomyliłam.

    Owszem główna bohaterka o imieniu Meg na pierwszy rzut oka wydaje się osobą, która nie do końca może nam przypaść do gustu, jednak z biegiem czasu kiedy ją bardziej poznajemy nasz sposób patrzenia na nią się zmienia. Przynajmniej w moim przypadku tak było, że dziewczyna zdobywała moją sympatię raz za razem. Może i czasami w jej czynach brakowało dojrzałości i mądrych posunięć, ale mimo wszystko, kiedy to dowiadujemy się co tak naprawdę ją trapiło przez cały czas możemy zrozumieć co przechodziła.

Meg stała się mi bliską postacią fikcyjną, z którą pewnie w życiu realnym mogłabym się dogadać bez problemu. Dobrze rozumiem jej podejście do życia i otaczającej ją rzeczywistości.

   Co natomiast mogę powiedzieć o prawym i zasadniczym Johnie? Strasznie sympatyczny i mądry chłopak.

Co prawda nieźle daje Meg w kość, ale to wszystko dla jej dobra. Jest to postać bardzo pozytywna, która chce pokazać Meg, że jej zachowanie do niczego dobrego nie prowadzi. Próbuje zmienić jej podejście do życia, poznać ją i przekazać pewne wartości. Jednak czy mu się to uda?

    Jest jednak coś co mnie z goła troszeczkę irytowało. To myślenie Meg i jej "wiedza" na temat każdej osoby. Prawdę powiedziawszy ta "wiedza" to tak naprawdę niewiedza, którą próbowała sobie uzupełnić swoimi wymysłami. Nie jest to jakieś wielkie przewinienie, niemniej jednak czasami dawało mi to w kość.

Podobała mi się relacja pomiędzy Johnem a Meg. Osoby niby w tym samym wieku, a jednak tak różniące się osobowościami. On ten prawy i poważny, ona ta (ktoś mógłby pomyśleć "lewa") lekkoduszna. Ich przytyki i rozmowy są naprawdę pozytywne i sprawiły, że nie raz się nawet uśmiechnęłam. Widzimy, że dzięki tej relacji każde z bohaterów przechodzi pewną przemianę, która nie jest gwałtowna lecz następuje stopniowo od początku książki, aż do jej finału. 

    Książkę czyta się w zastraszającym tempie. Jest napisana płynnym i lekkim językiem, który jest łatwo odbierany przez czytelnika. Narracja pierwszoosobowa z punktu widzenia Meg pozwala nam wczuć się w książkę i lepiej odbierać emocje dziewczyny. Więc jeżeli ktoś chce mile spędzić czas z niezobowiązującą książką polecam. Ja osobiście cieszę się, że miałam okazję ją przeczytać, bo właśnie takiej lekkiej i przyjemnej opowieści łaknęłam. 

Ocena: 6,5/10

Za możliwość poznania perypetii Meg i Johna serdecznie dziękuję Wydawnictwu Jaguar!