"Finale" Becca Fitzpatrick

Tytuł: Finale

Autor: Becca Fitzpatrick

Wydawnictwo:  Otwarte

Liczba stron: 424

Data wydania: 2012

    Oto nadeszło rozstanie z Patchem i Norą. Ostatni tom nie wypadł w moich oczach tak jakbym tego chciała. Niestety moim zdaniem autorka nie zakończyła sagi tak jak powinna, z hukiem i rozmachem. Przerost formy nad treścią? Czy może przerost beznamiętnej treści nad formą? Cóż pierwsze tomy wspominam mile i jeżeli chodzi o serie paranormal dla młodzieży prezentowała się ona ciekawie i ze smakiem. Zatem czego mi brakowało w Finale? Może jednak było też czegoś za wiele?

    Nora moim zdaniem tak obrosła w piórka, że aż męczyło mnie czytanie wątków, w których wiodła prym. Najgorsze niestety jest to, że w każdym go wiodła, a jej wywyższanie się było nader denerwujące. Sądzę, że tak drastyczna zmiana nie poszła na korzyść tej postaci. Było to przerysowane i niepotrzebne. Czy Nora nie mogła być taka jaka była na początku? Można wdrożyć pewne zmiany w zachowaniu postaci, ale kiedy główna postać z nieporadnej staje nagle "wspaniała" to kuje w oczy. Nie podobało mi się to i sprawiało, że chciałam odkładać książkę raz za razem. Jedynymi postaciami ratującymi sytuację byli Dante, Patch i Scott.

Dante to zupełnie nowa postać, z którą wcześniej nie mieliśmy do czynienia (albo ja go przeoczyłam). Jest jedną wielką zagadką, którą autorka wykorzystała jako element największego zaskoczenia - przynajmniej takie odniosłam wrażenie. Scotta poznaliśmy już wcześniej, jako ten "szary" charakter. Tutaj mamy okazję poznać go nieco lepiej. Patcha nie trzeba chyba nikomu przedstawiać! Niestety w tej części nie ujął mnie jego sposób bycia. To nie jest ten sam Patch jakiego poznałam w Szeptem i mam żal do autorki, że nie poznaję tej postaci, która była od początku moją ulubioną.

    Mam też zastrzeżenia co do akcji. Była ona nieciekawa i nużąca, dopiero jakieś 50 ostatnich stron rozbudziło moją ciekawość, a sądziłam, że do samego końca będę ziewała. Na szczęście koniec był w miarę porządny. Doczepię się również do wielu niedopracowanych szczegółów, które były zrobione "po łebkach". Dajmy na to wątek z aniołem, który ścigał Norę i chciał jej zrobić krzywdę. Zaczęło się ciekawie, a skończyło tak mdło, że śmiechu warte. Sądziłam, że autorkę stać na więcej, niestety mnie rozczarowała.

   Język jakim posługuje się pani Fitzpatrick jest przystępny, nieskomplikowany i bardzo fajnie się czyta jej dzieła. W pierwszych częściach potrafiła zaciekawić mnie na tyle, że książkę pochłaniałam w jeden dzień. W finałowym tomie nic się nie zmienia w języku autorki i mi się to osobiście podoba. Dzięki temu czyta się szybko i przyjemnie. Podoba mi się również to, że Becca potrafi namącić czytelnikowi i zasiać ziarno tajemnicy już na początku, i przez całą książkę ujawniać nam pomniejsze sekrety, które doprowadzają nas do odkrycia prawdy. Jest wiele domysłów i zagadek, z którymi niełatwo się rozprawić. Czasem można przewidzieć fabułę, ale czasami te nasze domysły okazują się zupełnie nietrafne.

   Nie ma co się więcej rozpisywać na temat Finale. Polecam ją tym, którzy zaczęli sagę Szeptem i chcą ją skończyć. Ja jestem niestety nieusatysfakcjonowana takim zakończeniem. Jak już wspomniałam, spodziewałam się czegoś o wiele lepszego. Sama wiem, że zdania są podzielone na ten temat. Jedni zachwalają inni nie. Ja jestem gdzieś pośrodku. Moja ocena to 5/10.