"Po drugiej stronie kartki" Jodi Picoult, Samantha van Leer

Dziękuję!

Druga część opowieści o księciu Oliverze, który bardzo pragnął żyć w prawdziwym świecie. Za sprawą Delilah udaje mu się w końcu wydostać spomiędzy okładek. Pomimo pewnych mniej lub bardziej zabawnych komplikacji Oliver szybko odnajduje się w szkolnej rzeczywistości i z fascynacją poznaje nowy świat. Potem jednak książka zaczyna się o niego upominać. Na skutek całego szeregu dziwnych zdarzeń rzeczywistość bohaterów opowieści i licealistów z prawdziwego świata zaczyna się poważnie komplikować. A potem daje o sobie znać tak zwane prawdziwe życie. Na szczęście okazuje się, że bajka kryje w sobie naprawdę niezwykłą moc…

"Po drugiej stronie kartki" to druga część cyklu Z innej bajki. Cyklu, który na pewno jest oryginalnym tworem i który jest wydany z pięknymi ilustracjami. Autorki wpadły na pomysł aby połączyć świat bajki ze światem realnym. Jednak nie w sposób oczywisty. Nie byłam pewna jak chciały to zrobić i szczerze powiem, że jestem miło zaskoczona, bo tego, co stworzyła Picoult i Leer się nie spodziewałam.

Coraz częściej autorzy/autorki czerpią inspirację z baśni, jednak nie każdy wpadł na pomysł, aby w swojej powieści wyciągnąć baśniowego księcia z książki i uczynić go prawdziwym. Zapewne niejedna dziewczyna, która uwielbia czytać książki, chciałaby aby jej książkowy bohater mógł żyć w realnym świecie. Aby mogła wyciągnąć go z kart powieści i mieć obok siebie. Otóż główna bohaterka "Z innej bajki" uczyniła niemożliwe, możliwym. 

Sam pomysł, jak już wspomniałam, jest świetny, wykonanie jest całkiem zgrabne, ale brakuje mu trochę charakteru. Co nie czyni książki złą, ale czegoś mi w niej brakowało. Owszem bohaterowie są zgrabnie nakreśleni, ale nie posiadają tej iskry, która czyni ich wyjątkowymi. Chociaż muszę zaznaczyć, że w tomie II lepiej wypadli niż w I. Świat, jaki nakreśliły nam pisarki jest interesujący i spodobał mi się na tyle, że sięgnęłam po kontynuację. Książka jest zabawna, co oczywiście działa na jej plus. Nie jest to historia z tych smutnych, aczkolwiek zdarzają się takie momenty. 

Osobiście uważam, że książka jest dobra i właśnie czegoś takiego - odrywającego od szarej rzeczywistości i sprawiającego, że na powrót poczułam się małą dziewczynką, która wierzy, że wszystko jest możliwe - potrzebowałam. Znam styl Jodi Picoult z jej wcześniejszych książek, które miałam okazję czytać, i tutaj pokazała się z zupełnie innej strony, co sprawiło, że jeszcze bardziej polubiłam ją, jako pisarkę. 

Drogi czytelniku, jeśli szukasz książki, która umili Ci nie tylko jesienne wieczory, i która sprawi, że znowu uwierzysz, tak jak ja, że wszystko może być możliwe, to sądzę, że ten cykl jest dla Ciebie. Dlatego zadaję Ci pytanie, czy chcesz wiedzieć co znajduje się "Po drugiej stronie kartki"?