"Dym i Lustra" Neil Gaiman

Autor: Neil Gaiman

Tytuł: "Dym i Lustra"

Tytuł oryginału: Smoke and Mirrors

Wydawnictwo: Nowa Proza

Tłumaczenie: Paulina Braiter

Data wydania: Czerwiec 2012

ISBN: 978-83-7534-093-8

Liczba stron: 384

"Zebrane w tej książce historie pochodzą z niezliczonych krain „Po drugiej stronie lustra”. Są wytworem bujnej wyobraźni Neila Gaimana – jednego z największych współczesnych mistrzów literatury fantastycznej. Opowiadają o wydarzeniach zabawnych, wzruszających, budzących grozę lub po prostu cudownych. Łączy je nie tylko osoba autora, ale przede wszystkim niezwykła sugestywność i oryginalność kreowanych wizji."

Szczerze powiedziawszy zazwyczaj nie czytuję książek, które są pełne kilku zupełnie odrębnych opowiadań. Wolę się wczuć w powieść o jednej grupie, tudzież jednym głównym bohaterze i śledzić jego losy. Wtedy mam możliwość wczucia się w jego sytuację i wraz z nim przeżywania wzlotów i upadków. Dlatego też pomyślałam sobie "Czemu nie. Czemu nie spróbować czegoś nowego?" I tak oto zaczęła się moja przygoda z Dymem i Lustrami. Czy żałuję? Czy się podobało? Czy polecam, bądź też odradzam? O tym nieco niżej.

Zbiór N.Gaimana zawiera 34 opowiadania, w których każdy potencjalny czytelnik powinien znaleźć coś dla siebie. Ja osobiście znalazłam aż 4 opowiadania, które bardzo mnie urzekły. Są to : Cena, Trollowy most, Złote rybki i inne historie oraz Córka sów.
Najbardziej podoba mi się styl pisania autora, jest taki rzekłabym "swojski" mam tutaj na myśli chociażby sam wstęp. Czyta się to wszystko z zaciekawieniem, a przy niektórych opowiadaniach, pokuszę się o zwrot "z zapartym tchem". To wszystko sprawia, że książkę pochłania się szybko i bez oznak znużenia. Ja osobiście przeczytałam ją raz dwa. Ot co!
Niektóre opowieści były śmieszne, kolejne szokujące, inne zaś wzruszające, ale wiecie co zauważyłam? Każda ma podobne zakończenie, którego wam nie zdradzę. Taka niedobra będę.

Jeżeli zaś chodzi o postaci, muszę powiedzieć, że aż zieją oryginalnością i charyzmą. Są postaciami z którymi dosyć łatwo się utożsamić, a problemy, jakie ich dotykają są opisane w tak realny sposób mogący pomóc  potencjalnemu czytelnikowi w tym utożsamianiu się z daną postacią. Niektóre problemy bohaterów opowieści można powiedzieć, że są śmieszne, jednak każda z nich niesie pewien przekaz. W niektórych jest on głębiej ukryty, zaś w innych aż "wylewa" się ze słów.

Z pewnością sięgnę jeszcze po dzieło, które wyszło, bądź wyjdzie spod pióra N.G. Autor ma charakterystyczny sposób tworzenia opowiadań/powieści i w również ciekawy sposób przelewa je na papier. W tejże pozycji urzekło mnie również to jak zwraca się do czytelnika, chodzi mi tutaj o zwroty typu "opowiem wam, wrócę do tego później". Jeszcze jest sprawa tego jak swobodnie operuje słowami i z jaką łatwością przez to nawiązuje kontakt z czytelnikiem.

Warto również wspomnieć o okładce, która jest moim skromnym zdaniem ciekawa, przesycona kolorami i przyciąga wzrok. Bardzo mi się podoba dziewczyna na niej przedstawiona w czerwonej sukni, o bladej twarzy (prawie jak z Rodziny Adamsów). Jest zarazem groteskowa i łagodna. Po prostu ujmująca.

Podsumowując. Mimo iż niektóre z tekstów autora były dla mnie mniej zrozumiałe od innych i czasem się w nich gubiłam, książkę i tak wysoko ocenię. Dlaczego? Prosta odpowiedź, każda z historii opisanych przez N. Gaimana ma to coś co mnie zaintrygowało, wzruszyło, oczarowało, przestraszyło, zbulwersowało, rozśmieszyło itp. Tak więc daje ocenę 5/6

Egzemplarz recenzyjny zawdzięczam Portalowi Upadli gdzie to również pojawi się owa recenzja oraz Wydawnictwu Nowa Proza