"Jeśli zostanę" Gayle Forman

Tytuł: "Jeśli zostanę"

Autor: Gayle Forman
Tom: I
  Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Rok wydania: 2010

"Mia straciła wszystko. Czy miłość pokona śmierć?

Po tragicznym wypadku, w którym zginęli jej najbliżsi, Mia trwa w stanie dziwnego zawieszenia. Musi podjąć decyzję, czy walczyć o odzyskanie przytomności, czy też poddać się i umrzeć. Próbując rozstrzygnąć ten dylemat, wspomina dotychczasowe życie.

Poruszająca książka o dającej wsparcie rodzinie, przyjaźni, samotności i znajdowaniu swego miejsca na ziemi, o umiejętności żegnania się z przeszłością i przyjmowania tego, co nadchodzi. „Jeśli zostanę” opowiada o potędze miłości i wyborach, których każdy z nas musi dokonać."

Książkę kupiłam z pewnego osobistego powodu, którego Wam nie zdradzę. Były też inne przyczyny, z których gdy tylko przeczytałam jej opis powiedziałam sobie, że muszę ją mieć. Otóż jednym z nich jest moje całkiem banalne podejście - zero fantastyki, normalna "realna" dziewczyna, bez żadnych wampirów, wilkołaków czy demonów. Chciałam pewną odmienność i ją znalazłam. Kolejnym powodem jest utkwienie pomiędzy dwoma światami, o tak to jest to co lubię! Tematyka, życia po śmierci mnie fascynuje, a że tutaj jest fantastycznie opisana, to już w ogóle pokochałam tą książkę.

Wszystko płynie swoim torem, nic nie dzieje się bez przyczyny, tak chciał los i bla bla bla. Takie gadanie w obliczu utraty najbliższych może człowieka doprowadzić do dzikiej pasji. Przecież wszystko było dobrze, jechaliśmy samochodem, sprzeczaliśmy się o to, jakiej muzyki podczas podróży będziemy słuchali... Nagle muzyka wciąż grała, ale głosy zamilkły. Nasłuchiwałam, ale prócz odgłosów płynących z radia nie słyszałam swoich bliskich. Zdałam sobie sprawę z tego, co się wydarzyło i to mną wstrząsnęło. Dogłębnie. Oto ja Mia i moja smutna historia, w której walka o moje życie wiedzie prym. Mam jedno pytanie, po co żyć skoro oni nie żyją? Nigdy nie poczuję uścisku taty, nie poczochram brata po czuprynie, nie będę jadła przypalonych naleśników mamy. Nigdy nie powiem im, że ich kocham nad życie. Nigdy. Teraz patrzę na siebie w szpitalnym łóżku i pytam sama siebie... Co będzie... Jeśli zostanę.

Powyższy tekst pozwoliłam sobie streścić wczuwając się w Mię. Nie wiem czemu... Tak mnie naszło. Powiem Wam, że książka wywarła na mnie, jako czytelniku ogromne wrażenie i poruszyła mnie dogłębnie, dotykając chyba każdego zakątka mojego serca. To nie jest zwykła opowiastka, którą jeśli się przeczyta, to szybko się o niej zapomni. Jest to książka, która zapada w pamięć i zostaje tam na bardzo długo. Wzrusza do łez i pisząc to wcale nie wyolbrzymiam. Sprawia, że czytelnik nie zostanie wobec niej obojętny. Bowiem autorka tak fantastycznie operuje/manipuluje emocjami czytelnika, co według mnie jest po prostu czymś wspaniałym. Książka jest napisana prostym i łatwym językiem co sprawia, że pochłania się ją w mig. W moim przypadku pochłonięcie jej w zastraszającym tempie sprawiło to, że nie potrafiłam jej odłożyć nawet na chwilę. Tak mnie wessała w swój świat i tak bardzo chciałam wiedzieć co dalej z główną bohaterką, że nie dałam rady przestać czytać. Wielki plus dla autorki.

Kolejną wspaniałością książki (tak wychwalam wiem, ale pokochałam tą książkę i co zrobić!) są jej bohaterzy. Czymże jest książka bez wyjątkowych postaci? Tutaj jest ich cała masa. Dajmy na to - główna bohaterka Mia, która jest postacią tak fajnie wykreowaną... Po prostu ma to coś, czego nawet ja nie potrafię nazwać, ale to coś przydałoby się wielu postaciom z książek, w których właśnie tego nie znajduję. Nie jest powierzchowna, a już na pewno nie płytką, myśli o innych - rzadko o sobie. Kolejną postacią, która jest podobna z zachowania do Mii jest jej chłopak.
Zazwyczaj w książkach miłość nastolatków jest na pierwszym planie. Często się zdarza, że jest osoba trzecia i zaczyna się "zabawa" typu - a ja Cię kocham, a Ty oglądasz się za nią/rozmawiałeś z nią, zrywamy! O co mi tutaj chodzi? O to, że to wszystko jest mdłe i powtarzalne! Natomiast w Jeśli zostanę jest zupełnie inne, barwne, wzruszające i wyciskające łzy! Trzeba mieć talent, żeby umieć opisać miłość pomiędzy dwojgiem ludzi, tak aby wywrzeć wielkie wrażenie na czytelniku i to się udało  Gayle Forman. Jestem pod wrażeniem jej talentu i czekam z niecierpliwością na dalszą część.

Książce daję wielkie 6/6!