"Drugi grób po lewej" Darynda Jones

Dziękuję!

Wreszcie przyszedł czas na kontynuację świetnej książki "Pierwszy grób po prawej", która rozpoczęła świetną serię o kostusze, która zwie się Charley Davidson. Pierwszy tom (jak dla mnie) był zachwycający. Bogaty w śmieszne sytuacje, zabawne dialogi i główną bohaterkę, którą sobie upodobałam już po pierwszym rozdziale. Nie mogłam się więc doczekać kolejnego tomu, który wyjaśniłby mi co poniektóre sytuacje. "Drugi grób po lewej" to - śmiem sądzić - godna kontynuacja. Dużo się dzieje, postaci trzymają fason... Jednak znalazło się coś, co mnie z lekka irytowało - o tym, nieco niżej...

Ci, co znają Charley z tomu pierwszego wiedzą, jaka potrafi być wkurzająca - oczywiście dla swoich wrogów. Wiedzą również, że jest dziewczyną z charakterkiem, ziejącą inteligentnymi odzywkami oraz kochającą swoich najbliższych. Niestety Charley często działa impulsywnie, przez co często ładuje się w kłopoty - chociaż właśnie dzięki takim zwrotom akcji, mamy całkiem sporą dawkę śmiechu. Panna Davidson wraz ze swoją przyjaciółką Cookie, zajmują się sprawą tajemniczego zniknięcia znajomej Cookie, Mimi (ciekawe te imiona, które swoją drogą mnie irytowały). Jest jeszcze sprawa, która dla Charley jest sprawą priorytetową - w sumie nie ma czemu się dziwić... Reyes Alexander Farrow. Zapewne tym, co znają już co nieco tę historię, postać ta mówi wiele. Dla tych, którzy jej nie znają wspomnę tylko, że Reyes (haha!) jest Synem Szatana. Taki (nie)mały antychryst, a co tam! Otóż nasz piekielny przyjaciel wpadł w nie lada tarapaty. Musiał opuścić swe ciało, dlatego, że demony, siły zła, piekielne istoty tudzież ciemna strona mocy - go torturują. Ukrył swoje ciało, by Charley nie mogła go znaleźć, ponieważ właśnie tego chcą wysłannicy piekła. Skomplikowane to wszystko, ale tylko na pierwszy rzut oka... Albo to tylko ja tak namieszałam - oczywiście, żart. 

Niemniej sądzę, że kontynuacja wyszła pani Jones jak najbardziej na plus. Ba! Powiem Wam, że bardzo, ale to bardzo lubię tę serię. Nie mogę się doczekać, co też będzie dalej, a sądzę, że będzie się duuużo działo, ponieważ autorka zostawiła sobie spore pole do manewru. Wracając jednak do oceny treści - pomysł rewelacyjny, autorka wymyśliła coś nowego, coś wciągającego i - po prostu - oryginalnego. Nie powieliła schematów innych paranormal romance. Wymyśliła sobie pewną kostuchę, syna szatana, wplotła nieco romantyczności, szczypty namiętności, dużo humoru, połączyła to wszystko świetnym stylem językowym i nie wyszedł jej zakalec, a uczta dla każdego, kto lubuje się w dobrych książkach paranormal.

Analizując postaci, muszę przyznać, że tylko Reyes i Charley wywarli na mnie duże wrażenie i tylko ich darzę jakimś większym uczuciem. Nie mówię tym samym, że reszta postaci np. Cookie, Garrett czy wujek Charley - są nieciekawe, ale jakoś tak, mniej wyraziste. Nie miałam większej okazji, żeby się z nimi zżyć, czy bardziej ich polubić. Ogólnie mówiąc, postaci są dobrze wykreowane, ale - jak widać - tylko dwie główne są mocnymi i wyrazistymi charakterami, których nie sposób nie lubić.

Serię polecam każdemu, kto lubi nietuzinkowe fabuły, dynamiczną akcję, ciekawe postaci i lubi się pośmiać. Ja serię o Charley Davidson - oczywiście - dodaję do swoich ulubionych czytadeł.