"Zakochać się" Cecelia Ahern

Dziękuję!

Losy Adama Basila i Christine Rose splatają się pewnej nocy, kiedy na dublińskim moście Christine powstrzymuje Adama przed popełnieniem samobójstwa. Zawierają szaloną umowę: Adam na zawsze zrezygnuje z samobójczych zamiarów, jeśli przed jego trzydziestymi piątymi urodzinami Christine zdoła go przekonać, że jednak warto żyć. Urodziny zbliżają się wielkimi krokami… Rozpoczyna się niezwykły wyścig z czasem, w którym główną nagrodą jest nie tylko życie, lecz także – a może przede wszystkim – miłość.

Ostatnio zaczął mi się zmieniać gust czytelniczy. Przerzuciłam się na romanse i obyczajówki. Na coś bardziej przyziemnego... Nie! To nie tak, że rzucam moją ukochaną fantastykę, nie. Nie i jeszcze raz: Nie! Raczej staram się czytać na tzw. zmianę. Sądzę, że dzięki takiej taktyce, nie będę non stop porównywała jednych książek do drugich i doszukiwała się schematów. Teraz robię to notorycznie i wychodzi na to, że ciągle coś mi się nie podoba. Coś przeszkadza i drażni. Tego właśnie chcę uniknąć. To tyle drogą moich książkowych problemów. Ah te blogery!

Mimo, iż nie czytałam PS Kocham Cię, skusił mnie napis na okładce "Autorka bestsellera PS KOCHAM CIĘ". Widziałam film i bardzo mi się spodobał, więc pomyślałam - czemu nie? Muszę przyznać, że "Zakochać się" było strzałem w dziesiątkę. Bardzo spodobała mi się historia o miłości i cierpieniu, jaką zaserwowała czytelnikom Ahern. Dlatego już na wstępie mogę ją polecić paniom, które cenią sobie zabawną i lekką powieść z dużą dozą miłości. 

Nie spodziewałam się, że książka mnie zaskoczy. Ba! Spodziewałam się przewidywalności, a nawet braku oryginalności. Teraz biję się w pierś i stwierdzam, że są powieści obyczajowe, które mogę nazwać zaskakującymi. Na pewno umieszczam w nich "Zakochać się". Historia Adama i Christine ujęła mnie za serducho, rozbawiła i wciągnęła na tyle, że nic wokół nie istniało. Nie jest to zwyczajny obyczajowy romans, w którym nic szczególnego się nie dzieje i po który sięgniemy ot tak. Książka niesie ze sobą pewien przekaz, nie zdradzę go, ponieważ sądzę, że wolelibyście odkryć go na własną rękę. Niemniej nie jest to książka "o niczym". O czym jest? Musicie przekonać się sami. Mówię: polecam, czytajcie, ciekawa, zaskakująca. Jednak czasami książka bywa przewidywalna, ma kilka mankamentów i bywa przewidywalna... Ale ja ciągle polecam. Może nie każdemu, ale jednak. 

O postaciach tylko napomknę... Christina jest prostą (w tym pozytywnym znaczeniu), sympatyczną i dobrą kobietą, która ciągle pomagając innym, zapomina o sobie. Adam - niedoszły samobójca ze złamanym sercem... Jak widzimy, tym razem tym pokrzywdzonym jest mężczyzna (mężczyzna w opałach i kobieta w jako rycerz w lśniącej zbroi) się porobiło... Cecelia Ahern stworzyła całkiem realne postaci, które nie są wyidealizowane, piękne i bez wad. Stworzyła postaci, które mają wiele wad, problemów i radzą sobie z nimi, tak jak zupełnie przeciętny człowiek np. sięgając do poradników, popełniając kolejne gafy... Czytając perypetie tej dwójki miałam wrażenie, że są oni gdzieś tutaj obok i zaraz wpadną na kawę. 

Czasami gdy zdarza się cud, zaczynasz wierzyć, że wszystko jest możliwe.

Na pewno zapoznam się z innymi dziełami autorki, co do tego nie mam żadnych wątpliwości.