"Prawdodziejka" Susan Dennard

Dziękuję!

Młode wiedźmy Safiya i Iseult mają zwyczaj często wpadać w tarapaty. I przez to teraz muszą opuścić swój dom.

Safi jest bardzo rzadką wiedźmą prawdy, która jest zdolna zdemaskować każde kłamstwo.

Wielu zabiłoby dla jej umiejętności. Dlatego Safi musi pozostać w ukryciu. Inaczej zostanie wykorzystana w konflikcie między imperiami. Z kolei prawdziwe moce Iseult są tajemnicą nawet dla niej samej. I lepiej, żeby tak zostało.

"Prawdodziejka" niewątpliwie ma piękną i przykuwającą wzrok okładkę. Niewątpliwie również ma pewną oryginalność, której często brakuje w książkach. Już po samym przeczytaniu opisu, można stwierdzić, że jest to fantasy na poziomie. I rekomendacja jednej z uwielbianych przez wielu czytelników pisarki, Sarah J. Maas - również dużo daje. A czy mnie spodobała się "Prawdodziejka"? Przekonajcie się sami.

Przyznaję, że ciężko było mi się wdrożyć w treść tej książki. Później nie mogłam za bardzo odnaleźć się w fabule, może przez to, że wszystko tak szybko się działo? Brakowało mi pewnego wprowadzenia do świata czarodziejów. Nie zrozumcie mnie źle, przecież mam na swoim koncie przeczytanych masę książek fantasy i czarodziejów już kilku "poznałam". Niemniej tutaj - jak już wcześniej wspomniałam - jest zupełnie coś innego. Oryginalne nazwy, magiczne relacje między bohaterami, skomplikowana hierarchia... I właśnie trochę zostałam przytłoczona tym wszystkim naraz bez wyjaśnień typu "co i jak", zupełnie jakby to był ciąg dalszy jakiejś serii. Niemniej, kiedy już doszłam (w gruncie rzeczy sama) co, jak, kto i dlaczego - wciągnęłam się w fabułę i odczułam przyjemność z jej poznania. Zachwycona po pierwszym tomie nie jestem. Może drugi to zmieni.

Jeśli chodzi o główne bohaterki - Safiya i Iseult. Od początku ciężko było mi je rozgryźć... Często mi się myliły. Brakowało mi jakichś dobitnych różnic pomiędzy nimi. I chociaż obie mają zupełnie inną przeszłość, każda z nich ma swoją historię, to jednak osobowościami są do siebie bardzo podobne. I w pewnym momencie pomyślałam sobie "kurczę no nie! Główne bohaterki powinny być silnymi filarami książki", trochę się wystraszyłam, że już do końca tak będzie. Na szczęście po kilkudziesięciu stronach nastąpił przełom w ich osobowościach, a ja mogłam odetchnąć z ulgą.  Safiya i Iseult, to bardzo interesujące bohaterki. Takie twarde babki, które potrafią walczyć, władać bronią i zatroszczyć się o siebie. A ich przyjaźń jest naprawdę pięknie przedstawiona. Właściwie właśnie ta silna więź jest bardzo istotna w tej całej historii.

Akcja goni akcję, to na pewno. Pomimo, że nie wszystko mi się w tej książce podobało, to na pewno przygoda, jaką przeżyłam z jej bohaterami zapadnie mi w pamięć na długo. A opisy pojedynków czy pościgów czyta się tak, jakby oglądało się świetny film. Autorka w bardzo zgrabny i fajny sposób opisywała akcję, a ja lubię taki styl.

Uważam, że "Prawdodziejka" jest dobrą książką i fajnym, acz nieco zamotanym wprowadzeniem w oryginalny świat czarodziejów, magii i intryg. Mam przeczucie, że tom drugi rozpali moją wyobraźnię, bo "Prawdodziejka" to taka przekąska, która owszem smakowała, ale nie nasyciła. Pewnie o to chodziło autorce - rozbudziła ciekawość, a to się chwali!