"Dziewięć żyć Chloe King" Liz Braswell

Liczba stron: 300

Rok wydania: 2013

Wydawnictwo: Filia

"Chloe King to normalna nastolatka, chodzi do szkoły, interesuje się chłopcami, kłóci się z mamą. Do czasu.W okolicy swoich 16-tych urodzin Chloe orientuje się, że ma bardzo szczególne zdolności…Zrobi wszystko żeby odkryć prawdę. Musi się spieszyć bo jej prześladowca cały czas czai się w cieniu, żeby znów zabić. Bo Chloe ma dziewięć żyć,

 ale czy one jej wystarczą…?"

   Taki był szał na "Dziewięć żyć Chloe King", że i mnie się to udzieliło, a tymczasem okazało się, że książka jest nawet mniej niż przeciętna. Jedyną ciekawą rzeczą był pomysł na nią, ale kompletnie niewykorzystany. I oczywiście piękna okładka. Naprawdę zawiodłam się na tej książce, a miałam względem niej strasznie duże oczekiwania - wniosek bardzo prosty: najlepiej nie mieć wygórowanych oczekiwań względem książek, z tym, że oczywiście, zazwyczaj większość z tych, na które się rzucam z głodem, spełniają moje oczekiwania. No cóż. Lubię bardzo film Catwoman z Halle Berry i liczyłam, że książka będzie też czymś w tym stylu. Jednak nie.

    Jeśli chodzi o fabułę, to jest moim zdaniem przewidywalna i szczerze powiedziawszy zaskoczyła mnie tylko jeden raz. Cała ta przewidywalność odbiera książce naprawdę wiele, ponieważ... Cóż nie owijając w bawełnę - książka ta nie ma zbyt wiele do zaoferowania szanującemu się czytelnikowi. Osobiście sądziłam, że zarówno postaci, fabuła jak i nutka tajemniczości to będzie coś, co mnie zachwyci, a tutaj jak się okazało, postać głównej bohaterki jest straszna! Reszta postaci równie niedopracowana, że aż głowa mała! Mdli, zero jakiegokolwiek charakteru, bezbarwni... Trochę, zaznaczam - TROCHĘ polubiłam Briana, chociaż tutaj również szału nie było. Chloe to moim zdaniem totalna porażka. Dlaczego? Gdzieś przeczytałam, że dziewczyna nie należy do tych nastoletnich, gdzie to posiadanie dwóch chłopaków jest główną przyczyną jej istnienia w książce. A guzik prawda! Jej całe życie, jakiego jesteśmy świadkami opiera się głównie na tym, gdzie i kogo by tu zaliczyć. Pragnę jednak zaznaczyć, że jeżeli jeden nie chce jej całować, to jest dupkiem w jej mniemaniu bo przecież ona jest taka łatwa, a z nikogo nie może zedrzeć ubrania. Czy ja już wspominałam, że postać głównej bohaterki jest żałosna? Nie? Tak? No to wspominam jeszcze raz Chloe King to naprawdę śmieszna i strasznie irytująca postać! Nie mogłam jej zdzierżyć, a biorąc pod uwagę to, że jest główną postacią, to mówi samo za siebie, jak męczyłam się czytając jej przygody. 

    Przyjaciele Chloe i te ich perypetie, również godne pożałowania. Autorka lakonicznie opisała ten wątek, zresztą jak każdy. Mam wrażenie, że to wszystko jest zrobione na tzw. "odwal się". Te zgrzyty pomiędzy Chloe i jej matką, pomiędzy przyjaciółmi... Autorka za wszelką cenę chyba pragnęła zrobić z tej dziewczyny taką biedną i niekochaną przez nikogo. Moim zdaniem wyszło to strasznie nieudolnie i sztucznie, a ja takiego czegoś nie lubię. To samo z tym jej darem. Sądziłam, że bardziej będę zaskoczona tym wszystkim, że bardziej ciekawe, no cóż - przeliczyłam się. Głupie odzywki głównej bohaterki były równie elokwentne, jak ona "wspaniała". "Może matka jest na prochach" - moja natychmiastowa myśl "Prędzej ty gówniaro jesteś na prochach." Naprawdę zachowanie Chloe było żenujące, w każdej sytuacji dawała mi powód do przewracania oczami i ubolewania nad jej głupotą. Naprawdę czytałam kilka "Dziewięć żyć Chloe King"  i zastanawiam się, czy na pewno ja i te osoby, czytałyśmy tą samą książkę...

    Jak mówię pomysł na książkę naprawdę dobry, ale cholernie źle wykorzystany. Naprawdę szkoda. Sądzę również, że więcej szumu wokół książki, niżeli w ogólnej ocenie jest ona go warta. 

Co prawda szybko się ją czyta - co w sumie może być plusem, a w moim przypadku na pewno tym plusem jest, bo chciałam ją skończyć jak najszybciej. Po kontynuację - jak się łatwo można domyślić - raczej nie sięgnę. Serial ponoć lepszy, jeżeli jednak miałabym patrzeć nań przez pryzmat książki, to na pewno nie chciałabym go oglądać, sądząc że będzie to tak samo nieciekawe jak i ona.

Podsumowując krótko: ja się zawiodłam na książce, oczekiwałam czegoś innego i nie polecam. Jeśli miałabym ją ocenić? Tak sprawiedliwie byłoby to 3/10.